İnsan, yaşı belirli sayıya ulaşıp ruhu yeteri olgunluğa erişmediğinde, mutluluğun omzuna basarak yükseleceği yanılgısına kapılır.

Mutluluğun üzerine basıp bir üst seviyeye çıkmayı umarken, kendisinin sabit kaldığını, mutluluğu ise aşağıya doğru ittiğini fark etmeyecek kadar kördür.

Körlük geçici, aradaki mesafe kalıcıdır.